Parkinson is te beïnvloeden met osteopathie

Auteur: Erna Ekkelkamp

Correspondentie: Secretariaat NVO
E-mail: redactie@osteopathie.nl

Parkinson is niet te genezen. Tenminste, niet volgens de reguliere geneeskunde. Zo dacht de Balkbrugse osteopaat Gerrit Reinders er ook jarenlang over. Totdat hij, geïnspireerd door een artikel over Janice Walton-Hadlock waarin zij aantoont Parkinsonpatiënten wel degelijk van hun klachten af te kunnen helpen, de door haar beproefde methode zelf uitprobeerde op één van zijn patiënten.

Leven is leren en dat geldt zeker voor zijn vak, vindt Reinders. Nadat hij eind jaren 70 afstudeerde als fysiotherapeut, specialiseerde hij zich al in de manuele therapie. Een mooi systeem, maar heel mechanisch, vond hij. "lk miste het psycho-emotionele deel en voelde dat ik daarin tekortschoot in de behandeling van mijn patiënten. Daarom verdiepte ik me vervolgens in de haptonomie. Nu had ik kennis van het mechanische en het psycho-emotionele, maar ik miste een stuk dat die twee zaken met elkaar zou verbinden. Dat vond ik in de osteopathie."

Forceless Spontaneous Release

In zijn praktijk ziet Reinders de meest uiteenlopende patiënten, maar hij heeft zich in de loop der jaren gespecialiseerd in de ziekte van Parkinson, waarbij hij dankzij de methode Forceless Spontaneous Release (FSR) bijzondere resultaten boekt. "De aanleiding om Parkinsonpatiënten met deze methode te behandelen was een artikel uit een vakblad voor Natuurgeneeskundig Therapeuten, dat één van mijn patiënten, zelf een natuurgeneeskundige, ooit eens meebracht,” vertelt hij. "Het was een verhandeling over Janice Walton-Hadlock, die Parkinsonpatiënten niet alleen behandelt, maar ook geneest dankzij de FSR-methode. ‘Flauwekul,' dacht ik aanvankelijk en legde het artikel in de boekenkast. Pas maanden later, toen ik een Parkinsonpatiënt in behandeling kreeg, waarbij geen enkel resultaat werd geboekt, schoot me dat artikel weer te binnen en besloot ik me er eens serieus in te verdiepen."

Energieblokkade
In het bewuste artikel stonden een aantal opmerkelijke zaken. Zo bleek uit onderzoek van Janice Walton-Hadlock dat vrijwel alle Parkinsonpatiënten in het verleden een voetblessure hadden opgelopen, die ten tijde van haar onderzoek nog steeds niet was genezen. Ook bleek deze blessure heel vaak voor te komen in het gebied van os cuneïforme 2 (wigvormige beentjes) en het scheepvormige beentje. "Als gevolg hiervan ontstaat er een zekere blokkade in de
energie(qi)-doorstroming in de maagmeridiaan, waardoor in de loop der jaren de kwaliteit van spieren, zenuwen en bloeddoorstroming langzaam achteruitgaan," zegt Reinders. "Op den duur blokkeert de qi-doorstroming volledig en begint de maagmeridiaan de andere kant op te stromen, richting het hoofd. Deze veranderingen zijn aanvankelijk nauwelijks waarneembaar, behalve dat de patiënt op een gegeven moment last kan krijgen van koude voeten en een enigszins verzwakte enkel. Dat gegeven trof mij, want dit zijn inderdaad kenmerken die ik zelf ook bij iedere Parkinsonpatiënt tegenkwam."

Dopamine
Volgens Reinders behandelt Walton-Hadlock haar patiënten met FSR nadat de doorstroming op gang komt soms in combinatie met acupunctuur, met als resultaat een blijvende vermindering van symptomen als tremor, stijfheid, evenwichtsstoornissen en een verbeterde bloedcirculatie. "Op basis van deze resultaten veronderstelt de onderzoekster dat verandering in de energiedoorstroming op de plek van het letsel de oorzaak is van de neurologische schade bij de patiënten. Hierbij merkt ze op dat de verminderde hoeveelheid dopamine niet de oorzaak
is van Parkinson, maar een gevolg van de energieverstoring. Ze stelt dat de zogeheten substantia nigracellen in de hersenen – in tegenstelling tot de heersende mening – niet afsterven, maar stoppen met de aanmaak van dopamine. Dit komt volgens haar doordat de hersencellen door de blokkade de onjuiste signalen ontvangen, waardoor ze denken dat ze geen dopamine hoeven aan te maken. Volgens haar theorie zijn deze cellen niet dood, maar nog altijd springlevend en zullen ze opnieuw dopamine aanmaken zodra de blokkade wordt opgeheven en ze de juiste signalen krijgen.”

Verwarring
FSR is een afgeleide van Yin Tui Na, een oude Chinese massagevorm en ideaal om verwaarloosde en niet-herstelde letsels te behandelen. De methode lijkt heel veel op de osteopathische strain/ counterstrain, listening en fasciale technieken. De techniek was voor Reinders niet nieuw. Hij gebruikte deze zelf regelmatig, maar paste het tot dusver niet toe bij Parkinsonpatiënten. "Binnen de FSR is angst het sleutelwoord. In niet-herstelde letsels die jarenlang hebben bestaan zit een bepaalde angst, waardoor de minste of geringste aanraking wordt geïnterpreteerd als een 'vijandelijke aanval'. Hierdoor raakt het lichaam in verwarring en reageert defensief. Binnen de FSR zijn de aanrakingen echter zo subtiel, dat de angst en verwarring als het ware wegsmelten, zodat het lichaam weer weet wat het moet doen om zichzelf te herstellen," doceert Reinders. "In de behandeling zelf wordt door de therapeut ogenschijnlijk weinig gedaan. Het is dus heel duidelijk een niet-interveniërende techniek, waarbij je de voet ondersteunt en hem zacht, maar stevig vasthoudt, zonder dat er sprake is van het manipuleren van de botten. Als de doorstroming op gang komt, repositioneert het weefsel zich automatisch. Als therapeut concentreer je je vooral sterk op de aanraking, en ervaar je op die manier de reactie van het weefsel. Via FSR kun je de onderliggende kwetsuur heel voorzichtig behandelen, zodat de energie langzaam weer gaat stromen.”

Experiment
Reinders maakte er een studie van en raakte ervan overtuigd dat het in theorie inderdaad mogelijk moest zijn om de klachten van Parkinsonpatiënten te genezen, dan wel enigszins te verlichten. Hij besloot zijn patiënte mevrouw O. te behandelen met de FSR-methode zonder haar hierover in te lichten, om haar geen valse hoop te geven én om het eventuele resultaat niet te beïnvloeden. “Mevrouw O. was een klassieke Parkinsonpatiënt. Nadat ze in 1998 steeds minder kracht in haar benen kreeg, kwam ze via huisarts en fysiotherapie onder behandeling van een neuroloog in een regionaal ziekenhuis. Aanvankelijk werd poly-neuropathie geconstateerd, maar ondanks pijnstillers en fysiotherapie in een eerder stadium verslechterde haar toestand. Uiteindelijk kwam mevrouw O. terecht in het Nijmeegse Radboud Ziekenhuis, waar de diagnose Parkinson werd gesteld. Toen ik haar zag, was ze al in een vergevorderd stadium van Parkinson. Ondanks haar wekelijkse portie van achtentwintig stuks Sinemet® kon ze nauwelijks meer lopen en traden regelmatig katatonische verschijnselen op, waardoor ze in de meest bizarre houdingen bleef staan. Haar woning was volledig aangepast en ze verplaatste zich steeds vrijwel alleen nog in een rolstoel. Haar voeten waren zo koud, dat ze zelfs bij zomerse temperaturen van meer dan dertig graden nog met wollen sokken naar bed ging. Omdat haar echtgenoot de wanhoop nabij was, stemde hij toe met het experiment.”

Klachtenvrij
In september 2002 begon Reinders haar eenmaal in de veertien dagen een halfuur te behandelen met FSR, waarbij hij zich vooral richtte op haar onderbenen en voeten. Na een aantal behandelingen begon ze te reageren. De klachten werden minder en de perioden waarin ze zich goed voelde werden steeds langer. "In november 2003 begon ze haar medicijngebruik heel voorzichtig te minderen. In 2005 was ze vrijwel klachtenvrij. Ze vertelde me dat de neuroloog zeer verbaasd opmerkte: "Mevrouw, u loopt als een kievit," vertelde hij enthousiast en zette haar rantsoen Sinemet® op één tablet om de dag. Inmiddels komt mevrouw nog af en toe voor een behandeling, maar is eigenlijk van de Parkinson af. Ze doet weer alles wat ze voorheen ook deed.”

Onderzoek
Mevrouw O. is dolgelukkig met haar genezing en promoot de methode flink via patiëntenvereniging en internet. Met als gevolg dat talloze Parkinsonpatiënten van heinde en verre naar Balkbrug komen, in de hoop genezing te vinden. In ongeveer de helft van de gevallen boekt Reinders opmerkelijke resultaten. Een aantal van zijn patiënten die in een vroeg stadium van Parkinson begonnen met FSR is na jaren nog altijd niet aan de medicijnen. De gevorderde patiënten konden hun medicijnen minderen. "De methode werkt over het algemeen heel gunstig. Je krijgt een somato-emotionaI release. FSR is een kwestie van het vrijmaken van zowel de onbewuste emotie als het fysieke dat bij het letsel hoort. Opvallend is wel dat er een bepaalde patiëntengroep is bij wie het aanslaat en een groep waarbij vrijwel geen effect te bemerken is. Waar dat precies aan ligt, is niet goed te voorspellen. Daarvoor zou uitgebreid onderzoek nodig zijn, waarvoor het mij helaas aan tijd en de juiste kennis ontbreekt,” stelt hij. "Wel is het zo dat de idiopathische vorm van Parkinson zonder medicatie het meest geschikt is voor behandeling.”

Positief
De kwaliteit van leven wordt hoe dan ook beter door FSR, daarvan is hij overtuigd, al denken neurologen daar vaak anders over. "Wat ik vaak van mijn patiënten hoor, is dat de neuroloog deze behandeling absoluut niet erkent en in geval van genezing zijn diagnose herroept. Want dat Parkinson niet te genezen is, zit nu eenmaal ingebakken. Persoonlijk vind ik dat jammer. Naar mijn mening is Parkinson een fatale diagnose. Alleen al door het krijgen van die boodschap kunnen symptomen verergeren. Vertel je mensen dat er met behandeling gunstige resultaten zijn te boeken, dan benader je de aandoening op een totaal andere manier. Het is niet zo dat je mensen valse hoop geeft, maar het idee dat de diagnose minder fataal is dan ze aanvankelijk dachten, blijkt positief te werken op het verloop van de ziekte. Dat vind ik telkens weer heel bijzonder om te ervaren.”